Ik heb net een periode achter de rug van gelezen boeken die wel leuk waren maar die ik alweer snel vergat, tot ik dit boek tegenkwam. Het familieportret van Jenna Blum.
In tijden heb ik niet meer zo'n goed boek gelezen. Het boek trok me in de pagina's en het leek alsof ik toeschouwer was in het verhaal. En dat is de kunst van de schrijver: je het gevoel geven dat je er letterlijk in zit en je de personages lijkt te kennen. Jenna Blum kan dat.
Het gaat over een Duits meisje, Anna, die in de Tweede Wereldoorlog verliefd wordt op een Joodse dokter in haar stad. Haar vader staat helemaal achter Hitler en is bevriend met SS'ers. Hij probeert Anna uit te huwelijken aan een nazi-officier. Anna heeft haar Joodse vriend verstopt in het huis van haar vader en zorgt voor hem, ook tijdens de bezoeken van verschillende nazi-officieren zonder dat haar vader van haar geheim weet, totdat het mis gaat...
Jaren later vindt Anna's dochter Trudy een foto van haar als kind met haar moeder en een nazi-officier. Trudy wil weten wie haar vader is en gaat op onderzoek uit. Ze komt schokkende dingen te weten over de geschiedenis waar haar moeder nooit over heeft gesproken en dat ook weigert te doen.
De verhalen van Anna in de jaren veertig en van Trudy in de jaren negentig wisselen elkaar af in de roman. Herhaaldelijk worden grof geweld en gedwongen seksuele handelingen expliciet beschreven waardoor het verhaal erg spannend en geloofwaardig is, maar ook schokkend.
Het boek heeft bijna 400 pagina's en ik heb het in een paar dagen uit gelezen. Ik heb het geen moment weg kunnen leggen en als ik niet kon lezen, dacht ik na over wat er zou gaan gebeuren. Toen ik het boek uit had, moest ik het even verwerken voordat ik een ander boek ging lezen. Dit boek heeft een diepe indruk achter gelaten, omdat ik volledig meegesleept in het verhaal.
Dit is een absoluut dikke aanrader en inderdaad een verhaal dat je niet snel zult vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten